PAROKANTO

İndik sonra Venüs'üne.

Mehtapla süslü ayin, yarılan sulara, şarap rengi okeanosa ve

Dilek çekip, süzüldük ışıklı yosmaya.

Yükleyip döl yatağına pruvada, gövdelerimizi de

Şişelere sığan Sbyl şimdi, yorgun düşmüş, dibe vereceğim alyansı,

Çekip götürsün bizi dünya, gemi gıcırtısı kalçalarına

Mikail'in işi bu, trivesti, bornozu süslü

Tavustan tepeli, yele verdik burnunu işte ve çöktük sonra tanrıçaya

Yürüdük çayırı, gerip yelkeni, batana dek gün

Gömüldü bitkin uykusuna, kapladı gölgeler tunçtan göğsünü

Vardık sonsuz kapısına, çok derin vulvaların

Çağatay Han'ın ülkesine ve cinlerle dolu kentlerine

Bürülü ipekli, sarı güneşten, ölgün serabı,

Işıltısı ile döl ırmaklarının

Çekmiş yıldızlarını ve tepegöz bakan

En karanlık gece kaplamış, adam otu ayları

Geriye bakıp durduk gene, Canopus, sonra ulaştı Hades'e

Sonsuz Küs Aias'ın küstüğü yere

Patroklos ve Paris kucaklaştı bizle,

Ve çekip can çubuğunu ortasından

Çukuru doldurduk Herakles boyu

Ve sunduk hayasızca kin dolu geçmişimizi

Bal, balsam,şarapla karılmış tin tözü

Yakardık sonra, göçmüş kaltakların atları

Atlantis'in ütopyası, kurbanlık haspaların

Ve daha bir yığın şey yığdık, kurtulmalık olarak

Bir cadıda kendi başında kervanın ve kara.

Boşaldı birden kara kan çukura

Girdi yarığa dülger balığı. Ruh aradı Avernus'u ve

İçtik Erebos'ta, kokuşmuş ölüsünü körpe etlerin.

Gençliğimin ve dölden yoksun yaşlılığım

Gözyaşlarıyla ıslak baygın kokulu kızlar

Bir sürü nisan, demir uçlarıyla örseli mızrakların

Yıldız artıklarıyla, düşmüş işte kolları

Sardılar çevremi bağırıp çığlık çığlığa

Solmuş yüzüm, daha çok kurbanlık bağışladık tanrıya

Sürüler dolusu kesip öldürdüler, gemi dolusu tunç bıçaklarla

Güzel kokular dökünüp yakalamışlardı Diana'yı da

Güçlü Styks'la  ve övülen Persephoneia'de, 

Sıyırdı Kharon küreğin dipçiğini ve

Dedim o zaman uzak tutma, azılı kısır ölümü

Gelene dek Proksima rıhtımdan, üç  satir

Kharon geldi önce kürekçi ve İsa geçti oğluyla

Çarmıhta gibi gibi serilip kaldılar uykulu toprakta

Gövdesi ahırların orada, baba evinde.

Yıkanmamış, kefenlenmemiş, bir yığın iş güç yüzünden

Acınası ruh. Bağırarak üç arşın, kurt deliği aç dedim sonra

Sirius, ey üvey anne, sen nasıl geldin karanlık buralara

Yürüyerek uçup da, ta denizleri

Ve dedi, o ağırsak bedeniyle

Kötü kader ve bol şarap. Uyudum Bellatriks'in kovuğunda
İnerken korkuluksuz uzun merdivenleri

Düştüm cehennemin yaşlı otlaklarına

Uzvumu parçaladım, Kerberos kemirsin döş yerlerimi

Ama sen ey kral unutma gömülmemiş, ardından ağlanmamış beni

Yığ pusatlarımı, kaya koruğundan bir lahit, adım yazılsın üstüne

Kara salkımlı bir adamla, koyup, sürüp gidecek adı

Ve sapla dostlarla birlikte, çektiğim küreği düşlerime

Antigone gelsin sonra, çok çektirdiğim ve sonra Tebaili krallar

Taşıyarak altın asasını ve hesap bilen Lidya sikkelerini

Gene mi, ikinci kez mi, bir kucak, yaldızı kötü prens.

Geliyorlar yüz yüze, güneşsiz ölüm, bu mutsuz yere

Çekilin çukurun başından, içsin şu kızıl iksiri

Anlatayım sana geleceğini. Ve baldızımla geri çekilsin.

Ve güç aldı karnından dedi ki, Vilusa

Dönecek kin ve kanlı Jüpiter'de, aşarak karanlık suları

Yitirecek arkadaşlarını ölüm. Sonra canavarları tuttu ha

Yat huzur içinde, İyonyalı tecimen, sözünü ettiğim

Venedik'te ofiste, geçmez İliad'da, 2019

Ve yelken açtı sirenler, sığır çalıp uzaklaştılar

Sürülerle, sayılmasız nice adamlar, Kirke'de

Girit'e kaçan, altın taçlı Pindaros'un

En korktuğum, bronzdan kuşağı işte

Ve göğüs başı, sen ey mermerlere göz kırpan

Argonotların altın postuyla bir amazon. Koreli.



***

Yönetici · 8 Mart 2016

BÜYÜK TİGRAN

Büyük Tigran'ım ben. Doğu Roma'nın hükümdarı. Kapadokya'dan İran'a kadar büyük Armenian'ın kralı. M.Ö. 95 - 55. Tigranocerta'yı yaratan. Mezopotamyanın şanı.

Rönesans çağında sayısız operalar, sayısız librettolar yazıldı bana!..

Ben, oğul Tigran.

Scarlatti, Vivaldi, Guglielmi, Righini ve Tozzi benim için göz yaşı döktüler.

Utkular ve yenilgiler yazgımdır benim.

Dört mevsim konçertosunun suflörü, Barok dönem bestecisi Vivaldi büyük kompozitördü.

Yıldırım'la bir tuttu beni!..

Il Tigrane, Papa'nın yeğeni Faustina Mattei Conti Guadagnolo'ya adanmıştı.

Zaman içinde unutuldu.

Tahranlı Marits Sanosian'dır beni yeniden canlandıran.

Yerevan Opera ve Bale orkestrası Il Tigrane'yi ilk kez sahneledi.

Aryalar tiz ve can verici.

Pontus Kralı VI Mithradates ve kızı Kleopatra'da eşlik eder bana, kraliçemdir!..

Onun recitatifi, klavsen eşlikli konuşmayla başlar opera!..

Ve şöyle sürüp gider!..

'Büyük kalpazan, şimdi Abovyan'dan ayrılıyorsun ya,

İcevan üzerine bir kitap yazma planlarınla

Yapıtında Tigran'dan söz etsen ya

Şanlı Tigran, elbette Doğu Roma'nın

en hoş, en çok âşık olunan delikanlısı

yaşantısı başkalarına benzemez

ona bir bedel ödenecekse, başkalarına ödenmez

yalnızca birkaç gün onunla olabilmek için

yüzlerce sikke verirler. Abovyan'da,

İcevan'da hatta Kayrevan'da bile

Onun kadar güzel bir genç bulunamaz.

''Yalnız insanlar, bizim görmediğimiz şeyleri görürler: dünyaya son derece duyarlı gözlerle bakarlar. Yalnızlık, derin düşünce ve dünyadan elini eteğini çekme, ruhu inceltir, keskinleştirir. Bizse insanlarla görüşerek, düşünmekten kaçarak ve yeryüzü zevkleriyle köreltiriz onu. Bu nedenle bizim görmediklerimizi görürler. Bir odada yalnız başına kalan insan, saatin vuruşlarını açık seçik duyar. Ama içeri biri girer ve bir konuşma başlarsa onu artık duymaz olur. Vuruşlar duyulmaz hale gelmemiştir oysa.''