PROKYON
Fichte, istenç özgürlüğü verdi dün
Neptün koyuna...
Sit alanı zorunlu diyor Gadamer
Göksel primatlara.
Fiyortları kamulaştıracaklar.
Dilthey'e öykünüyor uçurumlarda...
Bakın Sancho ne denli sakin
Eşeğiyle, kozmik dolambaçlarda.
Eseme, eseme, eseme
Ölümün kollarında Sindirella uykusu.
İç evren tinselliğinin adıyız biz.
Levni'de bulutları göremedi
Tutsaklığın bitişini göklerde
Sonsuzluğun aşkı gölgelediğini.
Doğa ötesi varlıklar tümel düşman.
Adem'in öyküleri gülünç kılıyor bizi
İçlerine almıyorlar.
Belleğin varlığı tümüyle yararsız çıktı,
Gördüğünüz gibi.
Tanrımız, Denver'in şerifi
Bir 'Parator' o ant veririm ki
Juliet bağırdı ona
Tristan'ın egolarına göz yumdu diye
İsolde ince sayrılıktan gitmedi mi?
Üç tarih anlayışımız da uyumsuz.
Kozmikistan mı bizim yuvamız.
Değerler alanında hiç yerimiz olmadı ki...
Bilinç; ürün çıktı.
Düşünsel yasalar tümüyle yapay.
Yaşamı kavrayamadılar.
Tanrılar düşsel prangamız işte
Odysseus gelir gelmez haykırdı
Tüm gizleri Erebos'tan;
Kuvöz yaratıklarıyız biz.
Melekle, üç Meryem tropeye
Geri dönmeliymişiz.
Tanrıları gördüm ben,
Kayıklarını da.
Denize girip saklandılar
Arkon rıhtımında.
Patikalardan geçtiler ve
Sessizce; yanlarımızdan.
Yelkenlerini açtılar ufukta
Bizlerde hiç kıpırtı yok ki
Onların işleri yolunda!..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder