MEDUNA

Kafesinde çırpınan küçük tavusum
Ehrimen'den korkma
O evcil bir pars.
Faslı'm benim.

Seni Seduna mı getirdi?
Ey delisi olduğum
Gizlerini bana verdin sen, bende söz verdim
Bir mezar taşı kadar sessiz olacağım.
Çiçek tarhlarındaki ayrık otu gibisin
Biricik.

Dağınık saçların ruhum gibidir.
Gözlerinin rengi bakır kadife.
Dondurur beni, içine çeker.
Onlar büyücüler.

Nar ağaçlarıyla dolu korudan
Mırıltılar geliyor.
Biri şarkı söylüyordur belki de
Meduna'm o sen misin?

Bir kuş gibi olsaydı kanatlarım
Hep sana doğru uçardım ben
Altınsı güneşime.

Ve elmas rengi sabah çiğinin
Peşinden sürüklenip giderdim,
Emel denizlerine.

Uzatırdım elimi gariplere;
Mırıldanır dururdum gaiplere
Ezgilerle, aya, gecelere.

Ve adardım kendimi bir ceylanı beklemeye
Böylece uçarak umardım ben
Senin koynuna girmeye

Vaat edilen cennete...