Göklerde, ışığın yurtluğunda
zamandan bir şey beklemeksizin
gökadalardan, pulsarlardan
yayılan o sonsuz yalnızlıkta;
orada, bütün gözleri senin düşlerin olan
ve ölümün yaşam olduğunu ve tininin
yansıdığı o her şeyi kapsayan bulutsuda
yukarıda, belki ışık yolundan kısa
tanrı gene gelecek, belki de gelmeyecek
ve bir daha dönmeyecek senin maskeni ışıtan
onun sonsuz varoluşu olduğu halde
kızıl yıldızların akıntısında
ve karanlığın buyrultusunda
ötekinin zorbalıkla, barbarlıkla yontulmuş
senin yücelttiğin, unutuşla anılmış
yadsımayla yortularla kutsandığı
işte sonsuzlukta dağılan bir ışık gibi
ya da çıplak bir tin gibi teninden sıyrılarak
bir an için kurtulacak özündeki tin
tanrının ve yazgının amansız isterlerinden.
.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder