I
‘Dağın
doruğunda
uyuyordum.’
Yeşil suların
yılan düşüyle.
Aşil topukları
tinin çığlığına
vuruyordu.
Stoacı bilge;
Harf düşünüyor
dedi dingin gecede
Cinsiyet değiştiriyordu
iki yüz.
Kargışlanan tümce!
IV
Başkalaşım içinde
kuzey bir nötron
artı yüklü protona
dönüşüyor.
Gülüyor
demir çayırda
çini akasya
Çiçek dininde
bakıyor tün çocuğu
ışın çizgilerine
‘Şu gökteki kartalın
devindiği bu işte
ilk tözden beri.’
VI
‘Arıyorum dudaklarının taşını’
boşalıyor yalnızlık
granit kayalarda
akıyor
mavi su
sessizlik içinde
giyiniyor Selene
süzer karanlık
cinssiz eceyi
metan denizinde
yüzüyor Tantalos
Basamaklı kuzeyden
esen buz yeli
Geçiyor işte
nötrinolu
yılgınlık.
VII
Çağdaşlık papirus
etsi çığlık.
Sarı sabırsızlık içinde
kıvranıyor
gökada
koş Penelope
örümceğin dudağında
yitiyor evren
ağlıyorum yeşil kızı
savuruyor tüylerini uzakta
Menkalinen.
VIII
Abd Yeğuş el Harşi
at üstünde
öldü
Pers aşığı
Kerela’da
samanyolu
ada evren
saltık tanrı
Akrisios Danae’yi
tunçla kapattı
Zeus
altın yağmuruyla
kızı gebe bıraktı
‘Makine
bizi aşağılık işlerden kurtaracak
tanrı’
Şiir tanrısız
Yukarılardan
Perseus
doğdu.
IX
Propan gazı soluyor
‘Aşk artık
burada oturmuyor’
taşıl
döl suyu
ak dua
hınç
gözlerim dolu
arıtır
Demokles’in
kılıcını
atarcalar
gün doğusu
güçsüz et
soluk yel
sıvı sızı
üçüncü göz
ak gölge
Dor korusu
X
Orada
fotonlar rüzgarıydık
Tesla’nın tinine
tütsüler yakılırdı
Değirmenin terazisi
elektron yontusu
Buz dağları
plankton geçidinde
Bulutların hızı
düşündürüyor
Kasırga kırmızıydı
pazar yerinde
Göz yaşları süt olurdu
Roksalan’ın
Bizanslı atlı
saçlarını onarırdı
Gorgon paraşütüyle inerdi
gizemli kaz
Karanlığın peçesi
dağıtırdı beyaz eti
Uyanırdık
Arakne
çırpınır
çırpınır
çırpınırdı
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder